Voor wie nog nooit heeft gehoord over de ‘Twijfelgrens’ zou er zeker eens een keertje moeten op uit trekken in ons mooie Limburg, en meer bepaald in Borgloon. Een mooie wandeling brengt je langs vergezichten, holle wegen, verborgen plekjes en de ‘Twijfelgrens’. Een kunstwerk van Fred Eerdekens dat ook enigszins tot uitdagen en misschien ook wel tot nadenken aanzet.
De uitdaging bestaat erin om op zoek te gaan naar het geschreven woord ‘twijfelgrens’. En wat op het eerste zicht niet meer lijkt te zijn dan een roestige vorm van krullen, bogen en lijnen neergezet in het landschap. Laat mij mijn mening herzien wanneer ik even een andere plaats inneem. Wanneer ik even vanaf een andere ooghoek een blik werp op dit kunstwerk in deze natuurlijke ruimte.
Letter na letter wordt zichtbaar, en uiteindelijk ook het woord ‘Twijfelgrens’.
Je spreekt het uit en geeft er een persoonlijke invulling aan. Want zou het niet zo zijn dat iedereen in zijn of haar leven, al wel eens ooit voor zijn of haar eigen ‘Twijfelgrens’ heeft gestaan?
Zelf heb ik in mijn leven al wel eens voor méér dan één ‘Twijfelgrens’ gestaan. Want na een periode van depressie besloot ik een andere koers te varen. Een zijspoor in te slaan van het rechte spoor dat ik voordien altijd volgde. Voor mij een grens die ik even over moest en met enorm veel twijfels gepaard ging. Eén van mijn ‘Twijfelgrenzen’, die mij uiteindelijk heel wat nieuwe ervaringen en uitdagingen zou brengen. Want ik had het idee opgevat om als herborist en kruidenverwerker mijn eigen kruidenthee te gaan samenstellen, en deze op de markt te brengen.
Ik kwam terecht in een zee van twijfels. Zo kwam ik bijvoorbeeld dan ook niet uit een ondernemersfamilie en wist ik helemaal niet of ondernemen wel voor mij zou zijn weggelegd. En erger nog, wat als ik zou falen? Wat zou er dan wel niet van mij worden gedacht? Wie zou met de vinger wijzen, en zeggen ‘zie je het wel, ik had het je nog zo gezegd?’. Maar zoals Pippi Langkous ooit zei ‘ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan’.
Mijn zee van twijfels werd hoe langer hoe meer een rivier van twijfels. Steun van vrienden en familie deden mij geloven. Initiatieven zoals Vaklab te Bokrijk, en mijn traject als kandidaat-onderneemster bij Starterslabo te Genk waren voor mij van grote betekenis. Want niet alleen leerde ik er andere ondernemers kennen en mijn netwerk uit te breiden. Ik leerde ook enorm veel bij over het ondernemen op zich, maar misschien nog belangrijker, ik leerde ook enorm bij over mezelf als persoon. En hoe ik als persoon zou willen gaan ondernemen.
Tijdens mijn traject bij Starterslabo heb ik mogen leren, heb ik mijn product en diensten kunnen toetsen aan de markt, en heb ik de gelegenheid gekregen om te experimenteren. Om samen te werken met andere ondernemers. Maar hiernaast heb ik ook kunnen ondervinden dat bij het ondernemen niet alles rozengeur en maneschijn is. En zeker niet in deze tijden. Dat er ook zoiets bestaat als (oneerlijke) concurrentie waar je dient mee leren om te gaan. Dat het soms wel erg loont om je af en toe een keertje zelf een vraag voor te leggen. Eén van die vragen die ik mij zelf wel eens stel is, ‘is dat wel zo’… Moet je altijd ingaan op, of geloven wat er wordt verteld?
Vraagstukken die misschien onbeantwoord blijven, maar mij weer dichter brengen bij de natuur.
Natuur brengt mij stilte
Stilte brengt mij rust
Rust brengt mij antwoorden
In 2020 heb ik vooral leren geloven in mezelf als onderneemster. Ik heb mijn focus verlegd van naar wat anderen doen, naar hetgeen ikzelf kan en doe. Het beëindigen van mijn traject bij Starterslabo was voor mij een nieuwe ‘Twijfelgrens’. Want wat zou het vervolgtraject worden? Ineens overstappen naar het voltijds zelfstandig ondernemen of toch nog maar een jaartje De Kleine Theeboom verder laten groeien via Springplank. Slapeloze nachten en een hoger stressniveau gingen hier toch wel mee gepaard. Want loont het nog wel de energie en moeite om in deze tijden een onderneming uit te bouwen?
Enige gesprekken later met verschillende personen en instanties hebben mij er toch van overtuigd om mijn twijfels aan de kant te schuiven, en met beide voeten over deze ‘Twijfelgrens’ heen te stappen. En vandaag, op deze laatste dag in de eerste maand van het nieuwe jaar 2021, ben ik dan ook erg fier om jullie te vertellen dat ik ondertussen mijn eigen ondernemersnummer heb mogen ontvangen. Dat ik mijn passie, kennis en ervaringen als herborist en kruidenverwerker kan blijven delen. Dat ik ermee voor kan blijven zorgen dat kruiden en wilde planten, en daarmee ook de natuur de aandacht krijgen die zij verdienen. Dat ik iemand gelukkig kan maken met een tip, een kleine boodschap of een kruidenthee die even wat zorgt voor me-time. Een nieuwe stap in het ondernemerschap, een nieuwe stap op het zijspoor dat ik ooit ben ingeslagen.
Bedankt aan iedereen die in 2020 op één of andere manier heeft bijgedragen aan de groei van De Kleine Theeboom!
Cindy
Meer weten over de wandelroute die je langs de ‘Twijfelgrens’ brengt: https://www.borgloon.be/pit-fred-eerdekens-twijfelgrens
Wil je op de hoogte blijven van nieuwtjes, tips, kruidenwandelingen, workshops,… schrijf je dan in op onze nieuwsbrief via www.dekleinetheeboom.be of volg ons via facebook: https://www.facebook.com/DeKleineTheeboom of instagram: https://www.instagram.com/dekleinetheeboom_borgloon/